Ατελείωτες Ιστορίες Νο 2.

Ψάχνοντας τον Παράδεισο

Σε μια απόμερη ταβέρνα στο Ανοϊρ άκουσα κάποτε μια περίεργη συζήτηση ανάμεσα στον ταβερνιάρη και σε έναν κυνηγό ...

T: -Ο παππούς μου έλεγε μια ιστορία... πως όταν έρθει το τέλος του κόσμου και ο πλανητής θα καταστρεφόταν θα εμφανιστεί ο παράδεισος κάπου στη γη οι άνθρωποι δεν θα ξέρουν όμως που είναι για να σωθούν και μόνο οι λύκοι θα γνωρίζουν που βρίσκετε και θα επιλέξουν αυτοί αν θέλουν να δείξουν στους ανθρώπους που είναι ...


Κ: - Ο παππούς σου έλεγε βλακείες και εσύ είσαι ανόητος αν πιστεύεις κάτι τέτοιο οι λύκοι είναι προάγγελοι θανάτου και μόνο σύμφορες φέρνουν στους ανθρώπους ο παράδεισος δεν θα εμφανιστεί στους ανόητους και στους τρελούς .... Βάλε μου τώρα να πιω και μην συνεχίζεις ...

Ατελείωτες Ιστορίες Νο1.

Το Τέρας Της Ανατολής

"το τέρας από την ανατολή
δεν θα αργήσει να φανεί"

Τραγουδούσαν κάποτε τα μικρά παιδάκια του Ανοϊρ...

Κανένας όμως δεν ήξερε πως είχε βγει αυτό το τραγουδάκι και κανένας από τους μεγάλους δεν έδινε καμιά σημασία σε αυτό ... Μονό οι μικροί και κακομαθημένοι εξερευνητές όταν έπεφτε η νύχτα και έπρεπε να γυρίσουν στα σπίτια τους ανέβαιναν πάνω στον μεγάλο λόφο και κοιτούσαν ανατολικά εκεί από οπού θα έπρεπε να έρθει το τέρας ήξεραν από το τραγούδι ότι θα έρθει νύχτα και έτσι φανταζόντουσαν ότι ήταν φύλακες που έπρεπε να προστατέψουν τους μεγάλους από το τέρας μιας και αυτοί πλέων δεν ασχολούνταν με το θέμα και ότι θα γινόντουσαν Οι Ήρωες Του Ανοϊρ ....


Μόνο κάποιοι γέροι αλκοολικοί μπορούσαν να σου πουν περισσότερα για το τέρας αν και της περισσότερες φορές δεν ήταν σε θέση να το κάνουν από το πολύ μεθύσι τους ... Έλεγαν πως πριν πόλους αιώνες το τέρας είχε ξανάρθει και πως το πολέμησαν με φωτιά και αέρα πράγμα που έκανε τους μικρούς να παραξενεύονται πώς ήταν δυνατόν να πολεμήσεις ένα τέτοιο τέρας με αέρα ;

Ίσως να μάθουμε ίσως όχι ....