Ιστορίες Του Βάλτου

Εκτροφείο Τεράτων

Τραπέζι για Πολλούς

Animal Masters

Ξωτικό των Βουνών









Κύρα Του Δάσους .

Ιππότης Καβαλάρης του άσπρου Λύκου .
http://mythwaronline.com

© Lord Ellanor 2008
Μερανοϊντ Κυριακή 07 Δεκεμβρίου 2008

Η Κόκκινη Πριγκίπισσα

"Ταξίδεψε στα έγκατα της γης και θα την συναντήσεις..."

Είναι όμορφη σαν το πιο ακριβό Ρουμπινί . Τα μαλλιά της είναι χρυσά μα η ψύχη της μαύρη σαν το σκοτάδι.

Για κάποιους είναι θεά...

Για άλλους είναι δαίμονας...

Το βλέμμα της έχει πλανευσει πολλούς.

Τα χεριά της έχουν σκοτώσει ακόμα περισσότερους ...

Κόρη του ανθρώπου που γνώρισε την δύναμη της ηδονής έμαθε τα μυστικά της μαγείας και έγινε μέλος της την Σκοτεινή Αδελφότητα η πρώτη του είδους της... Της μίλησαν για την αθανασία και τότε αποφάσισε να την αποκτήσει

Περάσαν χρονιά μελετώντας αρχαία κείμενα. Το σώμα της είχε αρχίσει να χάνει τη παλιά του ομορφιά και το άγχος της μεγάλωνε μέρα με την μέρα ώσπου έκανε την μεγάλη ανακάλυψη...

Τότε ήταν που πρόδωσε τούς Σκοτεινούς Ξωτικούς. Οι Δυνάμεις της τρόμαξαν ακόμα και της Γηραιότερες Ματρον τους και την καταδίκασαν σε θάνατο αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος τους

Όσες κατάφεραν να γλυτώσουν από την οργή της σκορπίστηκαν στα βαθύτερα του Υπογείου Κόσμου

Αυτή κράτησε τους περισσότερους αρσενικούς Ντροου υπό την εξουσία της δημιουργώντας ένα νέο Υπόγειο Βασίλειο το οποίο σύντομα επικράτησε στα γειτονικά του...

Σύντομα Η Δύναμη της έγινε γνωστή και στους κατοίκους της επιφανείας οι οποίοι πίστεψαν ότι σύντομα θα προσπαθούσε να επεκταθεί και στον επίγειο κόσμο "το κακό έχει ξυπνήσει" έλεγαν στα κρυφά

Αυτό βεβαία δεν μπορούσε να παραμεληθεί από την αντίθετη δύναμη ...

Όμως Αυτό είναι μια άλλη ιστορία ...

© Lord Ellanor 2008

Μερανοϊντ Σάββατο, 6 Δεκέμβριος 2008

W.H.

Το Τελος

ΕΙΠΕ: "Κάποτε σε είχα γνωρίσει ...
κάποτε σε είχα αγαπήσει...

Κάποτε είπες πως με θες
και γω σου είπα "Σαγαπω"

Κάποτε σου έδωσα τα πάντα
Ήμουν μικρός όμως
και γιαυτό μου το συγχώρεσα

Κάποτε μου είχες πει πως δεν θα χαθούμε ...
Το 'ξερα πως δεν θα σε ξαναέβλεπα ποτέ

Πως τα έφερε όμως η τύχη και σε βλέπω τώρα μετά από τόσα χρονιά και σε αυτή την θέση μακάρι να μπορούσα να σε φιλήσω ξανά...

Σ’ αγάπησα κι ακόμα Σ' αγαπάω
Με πόνεσες και πάντα θα πονάω

Κάποτε ίσος σε μια άλλη ζωή μπορεί να σε ξαναδώ "

Και έκλεισε τα μάτια ...
Έφυγε από αυτόν τον κόσμο...
Και αυτά ήταν τα τελευταία λογία ενός Μεγάλου Μάγου...
Το περίεργο ήταν ότι μιλούσε για εκείνη σαν να απευθυνόταν σε εκεί ...

Οι ιερείς σκέπασαν το πρόσωπο του και ένας νεαρός βοηθός έγραψε κάτι σε ένα μεγάλο δερματόδετο βιβλίο...

© Lord Ellanor 2008
Μερανοϊντ Πέμπτη25 Σεπτεμβρίου 2008

◘ Γριφος

ο Γριφος ....

"Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα κι άλλους ευχή τους μοιάζει
Αλλοι την πολεμούν γιατί ίσως την φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της θέλουν να κοιμούνται.

Χαίρεσαι απίστευτα σα φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παραπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωση της χάπι
Και δεν γιατρεύται με εφήμερη αγάπη"

◘ Μνήμες

Τα τραγούδια είναι Μνήμες ...

Μνήμες της Βροχής ...

Μνήμες της Θάλασσας...

Μνήμες Φόβου και Αγάπης ...

© Lord Ellanor 2008

◘ Φόβος

Για το Αύριο...

Κάποτε άνθρωπε φοβόσουν το σκοτάδι...

Τότε ήταν που μας ζήτησες να σου δώσουμε την φλόγα της γνώσης μας ...Ξεχνάς μήπως?

Τότε ήταν που μας κάνατε Θεούς ... και ορκιστήκατε αιωνία πίστη σε μας ...

Περάσαν αιώνες από τότε όμως εμείς δεν ξεχάσαμε την Συμφωνία μας και ας μας απαρνήθηκες ...

Ήρθε η Ώρα να Πληρωθεί το παλιό σας χρέος...

© Lord Ellanor 2008

Οι Θεοί του Θανάτου

Ryuk

Gelus

Rem

Sidoh

© Lord Ellanor 2008

Δρακόσκυλα

Στη έρημο του Γαλάζιου Φιδιού λένε πως κατοικεί το Δρακόσκυλο...

Συναντάτε συνήθως σε αγέλες,που κάθε μια αγέλη μπορεί να έχει μέχρι 5 αρσενικά ενώ ο αριθμός τον θηλυκών μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το μέγεθος της αγέλης . Ολα τα αρσενικά υπακούουν μια θηλύκια η οποία θεωρείτε ως η βασίλισσα της φυλής.

Είναι ένας ιδιαίτερα επιδέξιος κυνηγός . Στήνουν της ενέδρες τους κοντά στης μικρές όασης που είναι διάσπαρτες σε όλη την περιοχή

Γεννάνε από 2-3 μικρά κάθε 6-7 χρονιά ενώ μπορούν να ζήσουν μέχρι 30-35 "ανθρωπινά" χρονιά. Όταν ο αριθμός τον μικρών ξεπεράσει της αντοχές του πληθυσμού τούς τότε 2 αρσενικά μαζί με μερικά θηλυκά και τα μικρά αποσχίζονται από την ομάδα και δημιουργούν μια καινούρια .

Κάποτε επισκεπτόμενος το Μερανοϊντ είχα βρεθεί σε αυτήν την έρημο και είχα συναντήσει ένα τέτοιο πλάσμα είχε μια πολύ θλιβερή ιστορία να μου διηγηθεί ...

Όμως αυτό είναι μια άλλη Ιστορία ....

© Lord Ellanor 2008

Ο δράκος του Πάγου...

Το καλοκαίρι του 1337 οι παγετώνες που σκέπαζαν το Παλισουν , μια από της βορειότερες περιοχές το Μερανοϊντ , δεν είχαν λιώσει . Φήμες ακουγόντουσαν τότε στην περιοχή για έναν τεράστιο άσπρο δράκο που για αγνώστους λογούς δεν ειχε μεταναστεύσει προς το βορά .

Μάλιστα οι παλιοί θυμούνται αρκετές ομάδες που πήγαν να δουν τι γίνετε... όμως καμιά απο αυτές που επέστρεψε δεν είχε βρει το λημέρι του άσπρου δράκοντα . Ακόμα δυο ομάδες δεν επέστρεψαν ποτέ...

- Τι να απεγιναν άραγε εκείνα τα παιδιά .Έλεγε ο γερο Στέλιος καθώς μας διηγιοταν την ιστορία εκείνη.

Υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε πολλές ομως τι απεγιναν εκείνα τα παιδιά δεν θα το μάθουμε ποτε ...

© Lord Ellanor 2008

Σκεψου τι κανεις...

         _
      / \      _-'
    _/|  \-''- _ /
__-' { |          \
   /              \
   /       "o.  |o }
   |            \ ;
                 ',
      \_         __\
        ''-_    \.//
          / '-____'
         /
       _'
     _-'

Absores

Και έτσι κάπως ξεκινάμε με ένα πλάσμα που ζει μέσα στον κόσμο αυτό δεν είναι κάποιος "υπέρ Ήρωας" που υπάρχει κάποιος λόγος να αναφερθούμε σε αυτό... 'άπλα υπάρχει σαν ένας διαμεσολαβητής της κόλασης και της γης συμπίπτει πάντα με τούς μύθους που θέλουμε να δούμε ...

Το όνομα του είναι Absores (από τα Pokemon ως Absor)

Λένε ότι στον κόσμο του Μερανοϊντ υπάρχει ένα πλάσμα που κανείς δεν θέλει να συναντήσει λέγετε Absores και θεωρείτε ένας από τούς μαντατοφόρους της κόλασης ...

Οιωνός της ιδίας της καταστροφής αυτού που το πρώτο αντίκρισε...

Μύθοι το δένουν σχεδόν από την δημιουργία του κόσμου ένα μαύρου δέρματος πλάσμα με κατάλευκο τρίχωμα που εμφανίζετε στους καταραμένους (έτσι ονομάζουν αυτούς που θα το συναντήσουν ) για να τούς μεταφέρει το μήνυμα του θανάτου τούς ή ακόμα και να τούς πάρει μαζί του ...

Δεν θεωρείτε από τα κακά πλάσματα του κόσμου μας (όταν τα μαντάτα είναι κακά δεν φταίει ο αγγελιοφόρος λέει μια παροιμία...) και δεν ήταν πάντα αυτή η αποστολή του κάποτε στο δασός που αργότερα θα γίνει γνωστό ως Η Είσοδος ζούσε μαζί με το ταίρι του προστατεύοντας τα υπόλοιπα πλάσματα εκείνου του δάσους ωμός σε μια επιδρομή από κάτι παράξενα πλάσματα που ακόμα δεν μας είναι γνωστά εκείνη σκοτώθηκε ...

Τότε ο Absores γνώρισε την ανάγκη για εκδίκηση ωμός η Κυρα Του Χρόνου τον πρόλαβε πριν πέσει σε ένα από τα θανάσιμα αμαρτήματα που διέπουν αυτών το κόσμο και τον παρέδωσε στον Χάροντα ο οποίος του υποσχέθηκε ότι αν θα τον υπηρετούσε για την υπόλοιπη ζωή του μετά από αυτήν θα είχε άλλη μια ευκαιρία να ζήσει ξανά με το ταίρι του ...

Έτσι εκείνος δέχτηκε να μείνει εκεί σε μια ισόβια μοναχική θητεία μπλεγμένη με δεισιδαιμονίες τρίτων και κατάρες πολλών ...

© Lord Ellanor 2008