PhotobucketPhotobucketPhotobucketPhotobucket
4 τα 'στέρια του 'ρανού| Bite me | Fight me

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Τα ονειρα του Ασλεν Μαρς 2

05-02-09
Ονειρο 2

¨Μέτα το σκηνικό αλαξε αν και ήξερα ότι βρισκόμουν στο ίδιο χωριό αυτήν την φορά σε μερικές απομονωμένες καλύβες ξυλοκόπων πιο μακρυά από το κέντρο του χωριού και κοντά στο δασός εκεί βρισκόμουν μαζί με την Λιρα και μερικούς ξυλοκόπους οι οποίου μας γνώριζαν δεν είμαι σίγουρος ότι εγώ τους ήξερα .Οι άνθρωποι εκεί είχαν και σκυλιά μεγαλόσωμα τα περισσότερα σε απόχρωσης του άσπρου αν όχι άσπρα. Η λίρα έπαιζε με ένα τετοιο και εγώ μιλούσα για κάτι με έναν από αυτούς έναν μεγαλόσωμο φίλο

Σύντομα πλησιάζει ένας αλός ξυλοκόπος και μου δίνει τα κιάλια του Γνέφοντας μου να κοιτάξω κατά τον βορά στο πυκνό δασός βάζω τα κιάλια και κοιτάω προς την κατεύθυνση που μου δείχνει δεν είδα τίποτα παρά μόνο δεντρά μου είπε να κοιτάξω πιο προσεκτικά και τον άκουσα περίμενα λίγο και τους είδα τα δεντρά όχι απλά κουνιόντουσαν αλά περπατούσαν κοίταξα πιο προσεκτικά και μετά τον ρώτησα πως είναι δυνατών μου είπε ότι κάποιοι τους λένε Εντ είναι τα πνεύματα του δάσους κοίταξα ξανά αυτήν τη φορά ανάμεσα τους υπήρχαν και λύκοι ανθρωπόμορφοι και έρχονταν προς τα εδώ έδωσα τα κιάλια πίσω και είπα στους όλους τι είδα αμέσως ο άντρα που μέχρι τώρα μιλούσα πήρε τα κιάλια από τον τρίτο και κοίταξε προς το δασός αμέσως σήμανε συναγερμός ένας έφυγε τρέχοντας να ενημερώσει το χωριό και να φέρει βοήθεια ξέραμε ότι δεν είχαμε τόσο χρόνο

Στον καταυλισμό άρχισε αμέσως η οργάνωση κάποιού άνοιξαν διαφορά μπαούλα έβγαζαν από μέσα σπαθιά, δόρατα και τόξα και τα μοίρασαν έδωσα στην Λιρα ένα ελαφρύ εγχειρίδιο και της ζήτησα να πάρει τον άσπρο φίλο της και να μπει μέσα στην κοντινότερη καλύβα μαζί της πήγε και ένας νεαρός ήλπιζα να την προσέχει έβαλα στην ζώνη μου ένα σπαθί και κράτησα ένα δόρυ σίγουρα δεν θα ήμουν σε πλεονεκτική θέση αν έφτανε τόσο κοντά ώστε να χρησιμοποιήσω το σπαθί έτσι έπρεπε να τα κρατήσουμε σε απόσταση.

Οι λυκάνθρωποι πλησίασαν και τώρα τους βλέπαμε χωρίς κιάλια ήταν μεγαλύτερη από έναν κανονικό άνθρωπο όπως εγώ αν και οι περισσότεροι από τους ξυλοκόπους δεν είχαν κανονικό μέγεθος και πόλοι ήταν πιο μεγαλόσωμου από αυτούς. Ερχόντουσαν σε πολύ αραιές γραμμές ένας ανά δέκα μετρά περίπου και δεν ήταν πάνω από μια ντουζίνα σκυφτοί και γρήγοροι δεν άργησαν να μας φτάσουν 5 σκυλιά όρμησαν πάνω στον πρώτο ,που πλησίαζε μια γειτονική καλύβα, ρίχνοντας τον κάτω και ο αμέσως επομένως ερχόταν σε μας και έτσι δεν είχα χρόνο να δω τη θα γινόταν το μονό που πρόσεξα ήταν ότι από τα δεξιά μας έρχονταν και κανονικοί λύκοι για τους οποίους δεν είχα χρόνο να μετρήσω παντός το πρόβλημα μας μεγάλωνε ...

Ο μεγαλόσωμος φίλος μου ήρθε διπλά μου και ένιωσα κάπως καλύτερα ο λυκάνθρωπος πήδηξε πάνω στο ξύλινο δάπεδο που υπήρχε μπροστά από την καλύβα και μας επιτέθηκε για καλή μου τύχη στόχος του ήταν ο φίλος μου και έτσι έκανα δύο βήματα μπροστά λίγο πριν πέσει πάνω του με τα νύχια και τον χτύπησα στην κύλια με την πλαγιά άκρη της του δόρατος μου κάνοντας τον να ξαφνιαστεί είχα αρκετή δύναμη αν και δεν το είχα καταλάβει έκανα άλλο ένα βήμα μπροστά ξεθαρρεμένος και με μια προβολή του δόρατος μου τον χτύπησα στην κύλια ο φίλος κρατούσε ένα μακρύ σπαθί και πήγε να τον κοπανήσει περισσότερο σαν να κρατούσε ρόπαλο παρά σπαθί ο πληγωμένος λυκάνθρωπος απέφυγε το ροπαλοσπαθο του φίλου μου αν και στραβοπάτησε και έπεσε κάτω από το ξύλινο δάπεδο γρήγορα βρέθηκα να έχω καρφώσει το δόρατο μου πάνω στο σημείο που υπολόγιζα ότι είναι η καρδιά του μια τσιριχτή φωνή ακούστηκε και ο λύκος είχε πέσει νεκρός ....

Δεν πρόλαβα να πάρω ανάσα και το πίσω τσάμι της καλύβας έσπασε κάτι μπήκε στην καλύβα που ήταν η λιρα έτρεξα και άνοιξα την πόρτα ο φίλος μου έμεινε στην θέση του είδα έναν λύκο να μουγκρίζει και τον λευκό φίλο της λιρας να απαντά δίχως φόβο κανείς τους ακόμα δεν είχε κάνει κίνηση η λιρα και ο νέος είχαν κουλουριαστεί σε μια άκρη αν και ο νέος μάλλον φοβόταν λίγο περισσότερο η αδερφή μου κρατούσε το στιλέτο αν και το χέρι της έτρεμε.

έτρεξα διπλά στο σκύλο τραβώντας το σπαθί που ήταν περασμένο στην ζώνη μου. Ο λύκος επιτέθηκε στον σκύλο και αρπάζοντας τον από τον λαιμό ο οποίος προσπαθούσε να αφεθεί από τα δόντια του στριφογύριζαν και οι δυο δεν μπορούσα να επέμβω μιας και μπορεί να χτυπούσα τον σκύλο δεν είχα όμως επιλογή αν δεν το ρίσκαρα ο σκύλος θα πέθαινε αν όχι από τον λύκο από τα τραύματα του ευτυχώς ο σκύλος κατάφερε να ελευθερωθεί από τα σαγονιά του και έτσι βρήκα την ευκαιρία και κατέβασα γρήγορα το σπαθί πάνω στην ράχη του λύκου ....

Ο σκύλος μόλις κατάλαβε τη έγινε έπεσε εξαντλημένος στο πάτωμα και η λιρα έτρεξε κοντά του δεν είχα χρόνο να τον φροντίσω βγήκα ξανά έξω και οι ενισχύσεις από το χωριό είχαν φτάσει όλα είχαν τελειώσει για τους επιδρομείς ένα κοριτσάκι μαυρουλικο που όλο του το πρόσωπο ήταν χρυσαφένιο λες και είχε πάνω του χιλιάδες στρας ήρθε και μου έδωσε ενα σκηνή η ένα λάστιχο τυλιγμένο σε κουλούρα δεν είναι ξεκάθαρο (?) με το που το πείρα σαν όραμα είδα έναν πολύ μεγαλύτερο λυκάνθρωπο να πετάει έναν διπλό πελέκι που στην άκρη του ήταν δεμένος με μια σιδερένια αλυσίδα και να χτυπάει έτσι την καλύβα μας που την έσπασε στα δυο έτρεχα μέσα και είπα στην λιρα και το παιδί να πέσουν άκατο από το τραπέζι χωρίς δεύτερη κουβέντα με άκουσαν ....

Ένα ντουπ ! και η ξύλινη καλύβα έπεσε ευτυχώς κανείς τους δεν είχε πάθει τυπωτά ¨

Τα ονειρα του Ασλεν Μαρς 1

05-02-09
Ονειρο 1

¨Βρίσκομαι με την αδερφή μου Λίρα σε μια μικρή βαρκούλα και παραδόξως ανεβαίνουμε ανάποδα σε ένα ποτάμι.... Η αδερφή μου γνωρίζει τον προορισμό μας και είναι ένα χωριό σαν αυτά που έχει στην Ήπειρο τα με πετρά φτιαγμένα μου είπε ότι το χωριό ονομάζετε Μπέρτον Ιν ή κάτι τέτοιο δεν μου είναι σαφές πλέων το όνομα του...

Όταν φτάναμε ήταν σαν να το ήξερα σε τέτοιο σημείο που γνώριζα που έπρεπε να πηδήξουμε για να ανεβούμε για το χωριό (η βάρκα δεν είχε κουπιά και ανέβαινε μονή της το ποτάμι έτσι δεν μπορούσαμε να την κατευθύνουμε) βουτήξαμε στο νερό και σε λίγο προχωρούσαμε σε ένα ανηφορικό δρομάκι που ήταν στρωμένο με πετρά μας οδηγούσε στο εστιατόριο και συγκεκριμένα στο πίσω της παράθυρο. Η Λίρα μπήκε μέσα από κει ενώ εγώ έμεινα καθιστός ενώ είδα να κάθετε μέσα ένα παλικάρι το όπιο γνώριζα από παλιά τον χαιρέτησα.

Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε και η γρια μαζί με έναν νεαρό κύριο προφανώς γιος η εγγονός της μας καλωσόρισαν και νομίζω ότι καθίσαμε σε ένα αυτοσχέδιο τραπέζι την ώρα που ήταν να παραγγείλουμε η βροχή που είχε αρχίσει να πέφτει πριν από λίγο άρχισε να δυναμώνει και η γρια βγήκε έξω από την κανονική είσοδο του μαγαζιού για να μαζέψει τα διακοσμητικά κήπου που είχε για να μην τα παρασύρει το νερό βγήκα να την βοηθήσω μαζί με τον νεαρό που είχε έρθει με την γρια . Υπήρχαν πολλά διακοσμητικά σε σχήματα πάπιας , ψαριών , λαχανικών σε διαφορά μεγέθη και χρώματα που μαζί με την φυσική διακόσμηση έκαναν ένα πολύ γραφικό τοπίο ...

Έκει που μαζεύαμε το νερό παρέσυρε ένα κούφιο ψάρι και μιας και ο κήπος ήταν διπλά στο Ρέμα το τράβηξε κατά εκεί σκάλωσε σε ένα κλαδάκι και η γρια έτρεξε να το μαζέψει της είπα να μην πλησιάσει γιατί ήταν επικίνδυνα δεν με άκουσε όμως και πήγε να πλησιάσει το ψάρι ξεκρεμάστηκε κι άλλο η γρια πήρε τότε μερικά κλαδιά με φύλα και άρχισε να τα πετάει όλως παραδόξως με μεγάλη ακρίβεια ακριβώς μπροστά από το ψάρι φτιάχνοντας ένα εξόγκωμα που θα το σταματούσε πλησίασε και όπως είχε υπολογίσει τα κλαδιά κράτησαν το διακοσμητικό ο Νεαρός μίλησε και είπε πως αυτά τα διακοσμητικά πηγαίναν μαζί με το μαγαζί κατάλαβα ότι αυτό που είπε είχε κάποιο βαθύτερο νόημα η μάλλον ο τρόπος που το είπε ήταν τέτοιος που με έκανε να σκεφτώ αυτό όμως πιο ήταν αυτό το νόημα ...

Πλησίασα κοντά της και εκείνην τη στιγμή ένιωσα το σώμα μου να χάνει το κέντρο βάρους του και να πέφτει κουτρουβαλώντας ... Το έδαφος είχε υποχωρήσει και τώρα κουτρουβαλούσα σαν το ψάρι προς το ρέμα έπεσα μέσα το νερό ήταν πιο κρύο από πριν και άρχισε να με παρασέρνει προς τα κάτω κόπια στιγμή είδα την ανηφόρα που είχαμε πάρει καθώς ερχόμασταν και προσπάθησα να πλησιάσω το νερό ήταν ορμητικό και δεν με άφηνε να πάω κατά κει βρήκα έναν μεγάλο βράχο όχι αρκετά κοντά ώστε να πηδήξω στην ακτή σκαλώθηκα από κει και ανέβηκα πάνω του τότε ο βράχος άρχισε να γυρίζει γύρω γύρω αρκετά αργά είδα ότι σε έναν κύκλιο του μια μύτη του έφτανε αρκετά κοντά στην ακτή αποφάσισα να πηδήξω περίμενα άλλων έναν κύκλω σηκώθηκα έτρεξα όσο μπορούσα και πήδηξα δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα όμως ήμουνα σώος στην ακτή άρχισα να ανεβαίνω ξανά προς το εστιατόριο...

Όλα μου φαίνονταν τόσο φυσικά ....¨

Δράκαινες

Δράκαινες Πλάσματα της νυχτός κόρες του φόβου. Ζουν στα Βόρεια βουνά του Μερανοιντ από της Ξεχασμένες Εποχές...

Ο μύθος λέει πως ήταν Μάγισσες από την φυλή τον ανθρώπων που έψαχναν ότι και οι περισσότεροι μάγου... τη δύναμη. Τα χρονιά Περνούσαν αυτές απομονωμένες από τον έξω κόσμο αναζητούσαν χαμένες Γνώσεις